Een minnelijke schikking is een rechtsfiguur die het mogelijk maakt een strafzaak af te handelen door het betalen van een geldsom. Hierdoor kunnen processen buitengerechtelijk afgehandeld worden.

Zolang er geen einduitspraak is in eerste aanleg, is het mogelijk om een minnelijke schikking uit te spreken/ te vragen.  In graad van beroep is een minnelijke schikking niet meer mogelijk.

Binnen het strafrechtelijk luik kan de minnelijke schikking zowel uitgaan van het Openbaar Ministerie als van de verdachte zelf. Het uiteindelijke voorstel van de geldsom wordt volledig autonoom door de Procureur des Konings bepaald.

De geldsom, voorgesteld door de Procureur des Konings, mag niet hoger zijn dan het maximum van de in de wet voorziene geldboete.

Het is de procureur die bepaalt op welke feiten de geldsom betrekking zal hebben. De minnelijke schikking kan betrekking hebben op meerdere feiten.

Geen erkenning van schuld. Voor de toepassing van de minnelijke schikking is er geen bekentenis nodig.

• Het feit mag niet van aard zijn dat het moet bestraft worden met een hoofdgevangenisstraf van meer dan 2 jaar.

• Het feit mag geen zware aantasting opleveren van de lichamelijke integriteit. Om deze voorwaarden te kunnen afwegen is er een indicatieve tabel om na te kijken voor welke feiten een minnelijke schikking mogelijk is en voor welke feiten dit absoluut onmogelijk is.

• Wanneer er door het misdrijf schade veroorzaakt werd aan een ander persoon, dient deze schade te worden vergoedt vooraleer een minnelijke schikking kan worden voorgesteld.

Vanaf het moment dat de Procureur des Konings meent dat de toepassing van een minnelijke schikking aangewezen is, genieten de verdachte, het slachtoffer en hun advocaten op een recht op inzage in het volledige strafdossier. De ruime interpretatie van de inzage van het strafdossier houdt tevens ook in dat partijen een afschrift kunnen nemen of kunnen verkrijgen.

Wanneer men erin slaagt een minnelijke schikking succesvol af te sluiten, levert deze het verval van de strafvordering op.

De minnelijke schikking, afgesloten binnen het opsporingsonderzoek verschijnt niet op het strafregister.

Wanneer er geen minnelijke schikking afgesloten wordt, komt het dossier terug bij de Procureur des Konings. Deze kan vervolgens beslissen welk gevolg er aan de zaak gegeven wordt. In dit kader bestaan er twee mogelijkheden: opnieuw een minnelijke schikking trachten af te sluiten of beslissen om terug te keren naar de klassieke strafprocedure.

Vanaf het moment van het voorstel van de Procureur des Konings of vanaf de vraag van een van de partijen tot een minnelijke schikking, geldt er een schorsing van de verjaring van de strafvordering. Een schorsing van de verjaring houdt in dat de termijn een tijd stopt met lopen maar later gewoon weer verder loopt. De schorsing eindigt wanneer er geen akkoord is tot minnelijke schikking.